Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Zgorzelcu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2013r.

Sąd Rejonowy w Zgorzelcu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Agnieszka Wiercińska – Bałaga

Protokolant Renata Bleichert

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2013 r.

w Z.

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w Z.

przeciwko K. R.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 847/12

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Spółka Akcyjna w Z. domagała się wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i zasądzenia na jej rzecz od pozwanego K. R. kwoty 2324,51zł z ustawowymi odsetkami: od kwoty 1,22 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 111,45 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 124,54 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 1005,27 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 26,22 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 631,57 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 0,55 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 0,12 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 2,42 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 0,21 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 22,03 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 26,14 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 229,70 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 4,73 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 138,34 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu obejmujących koszty sądowe w kwocie 30 zł, zwrot kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 600 zł i kwotę 0,54 zł tytułem opłaty manipulacyjnej dla dostawcy usług płatności.

W uzasadnieniu swojego stanowiska powód podał, iż żądana pozwem wierzytelność wynika z braku zapłaty przez pozwanego za korzystanie z usług telekomunikacyjnych świadczonych przez (...) S.A. na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Powód nabył tę wierzytelność wobec pozwanego na podstawie umowy przelewu wierzytelności zawartej 16 czerwca 2009 r. z poprzednim wierzycielem. Dochodzona pozwem należność obejmuje należności na podstawie wystawionych faktur oraz odsetki ustawowe wyliczone na dzień 26.01.2010 r., od których domaga się dalszych odsetek. Zgodnie z art.107 ust.1 ustawy prawo telekomunikacyjne pozwany, który nie kwestionował wysokości otrzymanych faktur za świadczone usługi nie jest obecnie uprawniony do kwestionowania wysokości faktur wystawionych przez operatora.

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 2 marca 2010 r. w sprawie sygn. akt XVI Nc-e 46721/10 Sąd Rejonowy w Lublinie nakazał pozwanemu K. R. aby zapłacił powodowi (...) Spółce Akcyjnej w Z. kwotę łączną 2324,51 zł z ustawowymi odsetkami: od kwoty 1,22 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 111,45 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 124,54 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 1005,27 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 26,22 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 631,57 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 0,55 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 0,12 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 2,42 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 0,21 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 22,03 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 26,14 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 229,70 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 4,73 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty, od kwoty 138,34 zł od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 630,54 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Przedmiotowy nakaz zapłaty został doręczony pozwanemu K. R. na wskazany w pozwie adres: Z. ul. (...).

W dniu 30 kwietnia 2011 r. opiekun prawny całkowicie ubezwłasnowolnionego pozwanego K. R. w osobie M. R. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu, jednocześnie składając sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty (k 22- 25), zaskarżając nakaz zapłaty w całości i wnosząc o oddalenie powództwa w całości.

Zarzucił, iż umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnym zawarta przez K. R. jest nieważna, gdyż od 26 listopada 2001 r. jest on całkowicie ubezwłasnowolniony, a działający w jego imieniu opiekun prawny A. R. nie miała zgody sądu opiekuńczego na zawarcie tej umowy.

Przedmiotowy sprzeciw został po uprzednim oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu odrzucony postanowieniem Sądu Rejonowego Lublin- Zachód z dnia 11.08.2011 r. na powyższe orzeczenie referendarza opiekun prawny pozwanego M. R. wniósł skargę (k 39-41) domagając się uchylenia zaskarżonego orzeczenia i uwzględnienia jego sprzeciwu. W uzasadnieniu skargi wskazał, iż nakaz zapłaty został przesłany pod adres, pod którym ani pozwany, zamieszkujący od 2002 r. w Domu Pomocy Społecznej :J.” w O., ani jego opiekun prawny M. R., ustanowiony postanowieniem Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z 7.07.2008 r. sygn.. RIII Ns 190/08 nigdy nie zamieszkiwał. Podał nadto, iż z usług telekomunikacyjnych korzystał wyłącznie poprzedni opiekun prawny zamieszkujący w miejscu, gdzie te usługi były świadczone.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Lublin- Zachód w Lublinie z dnia 26.04.2012 r. w sprawie sygn. VI Nc-e 46721/10 została odrzucona skarga na postanowienie z 11.08.2011 r. w części dotyczącej oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu, nadto przy stwierdzeniu przez Sąd skutecznego wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty przez opiekuna prawnego pozwanego i utraty mocy przez nakaz zapłaty sprawa na podstawie art.505 ³⁶§1 kpc została przekazana Sądowi Rejonowemu w Zgorzelcu.

Pismem procesowym z dnia 3 września 2012 r. (k 70-72) powód zmodyfikował żądanie pozwu i wniósł o zasądzenie od pozwanego K. R. na jego rzecz kwoty 420,40 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu od dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 600 zł. W uzasadnieniu powyższego powód wskazał, iż otrzymał (na skutek prowadzonego postępowania egzekucyjnego w oparciu nadaną postanowieniem z 8.07.2010 r. nakazowi zapłaty klauzulę wykonalności) częściową spłatę należności w wysokości 24,40 zł w dniu 20.04.2011 r., w wysokości 150,91 zł w dniu 19.05.2011 r., w wysokości 143,89 zł w dniu 20.06.2011 r., w wysokości 1117,84 zł w 8 wpłatach po 139,73 zł, w wysokości 156,17 zł w dniu 19.03.2012 r., w wysokości 154,17 zł w dniu 17.04.2012 r., w wysokości 156,17 zł w dniu 18.05.2012 r. W związku z dokonaną przez pozwanego wpłatą powód w zakresie tej kwoty tj. 1904,11 zł zrzekł się roszczenia, a w pozostałym zakresie powództwo podtrzymał. Dodatkowo podał, iż częściowa wpłata przez pozwanego nie uzasadnia zmniejszenia należnych mu kosztów zastępstwa procesowego i wniósł o zasądzenie na jego rzecz kwoty 657,44 zł tytułem zwrotu kosztów procesu zgodnie ze złożonym spisem (k 86).

Powód w odpowiedzi na sprzeciw z dnia 19.10.2012 r. (k 95-96) wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kwoty 420,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu zgodnie ze spisem kosztów oraz nadto kwoty 3,90 zł tytułem kosztu wysłania listu poleconego zawierającego przedmiotowe pismo powoda do Sądu. Odnosząc się do zarzutów ze sprzeciwu podniósł, iż naczelną zasadą sprawowania opieki jest ustawowe ograniczenie swobody decyzyjnej opiekuna w stosunku do ważniejszych spraw dotyczących osoby lub majątku podopiecznego, w których to sprawach zgodnie z art.156 kro opiekun powinien uzyskać zezwolenie sądu opiekuńczego, przy czym katalog ważniejszych spraw podopiecznego nie został zdefiniowany, a zaliczenie sprawy do tej kategorii zależy od konkretnych okoliczności. W ocenie powoda zawarcie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez opiekuna nie jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu majątku i nie jest tu wymagana zgoda Sądu opiekuńczego do zawarcia takiej umowy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany K. R. prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 26 listopada 2001 r. został ubezwłasnowolniony całkowicie z powodu upośledzenia umysłowego. Poczynając od dnia 16 maja 2002 r. pozwany faktycznie przebywał w Domu Pomocy Społecznej (...) w O. przy ul. (...), pod którym to adresem w dniu 22 października 2007 r. pozwany został zameldowany na pobyt stały.

(dowód: akta Sądu Rejonowego w Zgorzelcu w sprawie sygn. akt RIII Op 1/02 (uprzednio R III Ns 344/01) wraz z dołączonymi aktami RIII Ns 190/08; potwierdzenie zamledowania na pobyt stały k 17)

Sąd Rejonowy w Zgorzelcu w sprawie sygn. akt RIII Ns 344/01 prawomocnym postanowieniem z 28 stycznia 2002 r. ustanowił opiekę nad całkowicie ubezwłasnowolnionym K. R. i obowiązki opiekuna powierzył A. R. zamieszkałej w Z. przy ul. (...). Poczynając od 2002 r. pozwany utrzymywał się z renty socjalnej wynoszącej w 2002 r. 418 zł. Odpłatność za pobyt w (...) wynosiła 70 % uzyskiwanej przez pozwanego renty socjalnej. Pozwany nie posiadał żadnego własnego majątku. Opiekun prawny pozwanego nie występowała do Sądu opiekuńczego o zezwolenie na dokonanie czynności prawnej w imieniu podopiecznego w postaci zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, ani aneksów do tej umowy na świadczenie usług telekomunikacyjnych pod adresem Z. ul. (...) ani pod adresem Z. ul. (...). W składanych sprawozdaniach z opieki A. R. w sprawie opiekuńczej sygn. akt RIII Op 1/02 nie ujawniła Sądowi opiekuńczemu faktu zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych w imieniu pozwanego, ani wysokości ponoszonych w związku z zawarciem tej umowy kosztów przez pozwanego. Na wniosek M. R. z dnia 26 maja 2008 r. z uwagi na uzależnienie A. R. od alkoholu i brak gwarancji właściwego sprawowania przez nią opieki nad K. R. Sąd Rejonowy w Zgorzelcu prawomocnym postanowieniem z dnia 7 lipca 2008 r. w sprawie sygn. akt RIII Ns 190/08 zwolnił z pełnienia funkcji opiekuna K. A. R. i na jego opiekuna powołał M. R..

(dowód: akta Sądu Rejonowego w Zgorzelcu w sprawie sygn. akt RIII Op 1/02 (uprzednio R III Ns 344/01) wraz z dołączonymi aktami RIII Ns 190/08)

Działająca w imieniu pozwanego K. A. R. w dniu 30 kwietnia 2002 r. zawarła z (...) Spółką Akcyjną Punktem Sprzedaży w Z. umowę o świadczenie telefonicznych usług powszechnych nr 634 pod adresem Z. ul. (...) z przyłączeniem urządzeń abonenckich w ramach akcji promocyjnej „P. za 50 zł”. Strony umowy ustaliły, iż termin rozpoczęcia świadczenia usług telefonicznych nastąpi do dnia 29 maja 2002 r. Zgodnie z umową abonent w osobie K. R. zobowiązany był ponosić opłaty za abonament telefoniczny, wszystkie usługi zrealizowane w wykonaniu umowy niezależnie od tego kto zlecał usługę lub z niej korzystał. Aneksem z dnia 9 września 2005 r. działająca w imieniu K. A. R. zmieniła miejsce świadczenia usług z ul. (...) w Z. na ul. (...) w Z., a (...) S.A. zobowiązała się do rozpoczęcia świadczenia usług w nowym miejscu instalacji w terminie 30 dni od daty zawarcia aneksu. Na podstawie aneksu z 21.10.2005 r. działająca w imieniu pozwanego A. R. dokonała zamian w umowie poprzez zmianę numeru telefonu i jego zastrzeżenie. Od 1 grudnia 2006 r. warunki umowy pomiędzy pozwanym a (...) S.A. określał nadto regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych w tym usługi powszechnej przez (...) S.A. Za połączenia telefoniczne w okresie od 1.02.2008 r. do 29.02.2008 r., w tym m.in. połączenia: 64 lokalne i strefowe, 28 międzystrefowych, 54 międzynarodowe, 116 do sieci komórkowych oraz abonament plan tp 60 za okres 1.03.2008-31.03.2008 r. w dniu 10 marca 2008 r. (...) S.A. wystawiła fakturę nr (...) na kwotę 1005,82 zł. Za połączenia telefoniczne w okresie od 1.03.2008 r. do 31.03.2008 r., w tym m.in. połączenia: 59 lokalne i strefowe, 24 międzystrefowych, 31 międzynarodowe, 103 do sieci komórkowych oraz abonament plan tp 60 za okres 1.04.2008-30.04.2008 r. w dniu 10 kwietnia 2008 r. (...) S.A. wystawiła fakturę nr (...) na kwotę 631,57 zł. Za połączenia telefoniczne w okresie od 1.04.2008 r. do 30.04.2008 r., w tym m.in. połączenia: 32 lokalne i strefowe, 6 międzystrefowych, 10 międzynarodowe, 48 do sieci komórkowych, do ulgowych infolinii 0-801 5 oraz abonament plan tp 60 za okres 1.05.2008-31.05.2008 r. w dniu 9 maja 2008 r. (...) S.A. wystawiła fakturę nr (...) na kwotę 126,96 zł. Za połączenia telefoniczne w okresie od 1.05.2008 r. do 31.05.2008 r., w tym m.in. połączenia: 5 lokalne i strefowe, 43 międzynarodowe, 67 do sieci komórkowych oraz abonament plan tp 60 za okres 1.06.2008-30.06.2008 r. w dniu 10 czerwca 2008 r. (...) S.A. wystawiła fakturę nr (...) na kwotę 111,45 zł. Za usługi za okres 1.06.2008-30.06.2008 oraz abonament plan tp 60 za okres 1.07.2008-31.07.2008 (...) S.A. w dniu 10 lipca 2008 r. wystawiła fakturę nr (...) na kwotę 26,22 zł. Za usługi za okres 1.07.2008-31.07.2008 oraz abonament plan tp 60 za okres 1.08.2008-31.08.2008 (...) S.A. w dniu 11 sierpnia 2008 r. wystawiła fakturę nr (...) na kwotę 26,22 zł. Za usługi za okres 1.08.2008-31.08.2008 (...) S.A. w dniu 10 września 2008 r. wystawiła fakturę nr (...) oraz notę odsetkową nr (...) obejmującą należność za lipiec 2008 r. na kwotę łączną 1,34 zł. Za przedmiotowe należności (...) Spółka Akcyjna nie otrzymała zapłaty.

(dowód: umowa z 30.04.2002 r. k 113-114 wraz z aneksem z 30.04.2002 r. nr 48/02 k 115 i kopią zaświadczenia opiekuna k 118; aneks z 9.09.2005 r. k 116; aneks z 21.10.2005 r. k 117; regulamin k 119-122; duplikaty faktur VAT wystawione przez (...) S.A. k 105-111; nota odsetkowa wystawiona przez (...) S.A. k 112)

W dniu 15 maja 2009 r. (...) S.A. w W. zawarła ze stroną powodową (...) Spółką Akcyjną w Z. umowę ramową przeniesienia wierzytelności w rozumieniu art.509 kc, na podstawie której (...) S.A. jako cedent zbyła na powoda jako cesjonariusza wierzytelności w łącznej kwocie 12.537.861 zł wskazanej w porozumieniu z dnia 16 września 2009 r. stanowiącym załącznik nr 1 do tej umowy, a powód nabył przedmiotowe wierzytelności.

(dowód: umowa z 15.05.2009 r. wraz z porozumieniem z 16.09.2009 r. oraz odpisami (...) S.A. i powoda oraz pełnomocnictw k 73-77, 79-82)

Pismem z 16 czerwca 2009 r. adresowanym do K. R. na adres ul. (...) S.A. powiadomiła pozwanego, iż w dniu 16 czerwca 2009 r. zbyła na rzecz strony powodowej na mocy cesji wierzytelności w łącznej wysokości 1903,36 zł

(dowód: wyciąg z wykazu wierzytelności do umowy przelewu z 16.06.2009 r. k 78; zawiadomienie z 16.06.2009 r. k 83)

Strona powodowa pismem z 2 lipca 2009 r. adresowanym do K. R. na adres ul. (...) w Z. wezwała go do zapłaty nabytych od (...) S.A. niezapłaconych faktur w kwocie 1900,27 zł i not odsetkowych w kwocie 3,09 zł oraz odsetek naliczonych do dnia 10 lipca 2009 r. w kwocie 285,78 zł.

(dowód: pismo powoda z 2.07.2009 r. k 84-85 wraz z zestawieniem listów poleconych wysłanych 3.07.2009r . k 86)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 509 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania, wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Przedmiotem obrotu jest wierzytelność. Roszczenie, niezależnie od stopnia, w jakim przejawia swoją samodzielność, w istocie tylko zmierza do zapewnienia - w drodze przymusu - realizacji uprawnienia objętego wierzytelnością. Na podmiocie obciążonym realizacją świadczenia spoczywa obowiązek określonego zachowania się (działania lub zaniechania) wobec uprawnionego w sposób zgodny z jego uprawnieniem. Roszczenia, w stosunku do wierzytelności jako uprawnienia głównego, mają charakter instrumentalny, określony w literaturze przedmiotu jako służebny. Do majątku wierzyciela należy wierzytelność. Zapewnia ona wierzycielowi określoną pozycję, czemu daje wyraz art. 509 § 1 kc. Obowiązujące przepisy zawierają domniemanie rozporządzalności prawem podmiotowym i tylko w sytuacjach wskazanych przez ustawę można przyjąć istnienie ograniczania rozporządzalności. Jeżeli zbywca jest podmiotem wielu wierzytelności, nie ma przeszkód, by przeniósł je wszystkie na nabywcę jedną umową. Skutkiem takiej umowy będzie przeniesienie na nabywcę wskazanych w umowie wierzytelności w takim stanie, w jakim one były i przysługiwały zbywcy w chwili dojścia do skutku przelewu. Nabywca wierzytelności wchodzi bowiem w miejsce zbywcy, ze wszystkimi tego konsekwencjami, a zgodnie z art. 516 kc zbywca ponosi względem nabywcy odpowiedzialność za to, że wierzytelność mu przysługuje, w każdym przypadku przelewu o obowiązkach zbywcy wierzytelności względem nabywcy rozstrzyga treść stosunku zobowiązaniowego leżącego u podstaw przelewu (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 listopada 2005 r., sygn. akt II CK 225/05). Przeniesienie praw w ramach konsumenckich stosunków wynikających z umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych będzie podlegało co do zasady reżimowi przepisów dotyczących przelewu. Ponadto w sprawie o spełnienie świadczenia z tytułu wierzytelności objętej przelewem dłużnik może stawiać zarzuty dotyczące stosunku wewnętrznego między cedentem a cesjonariuszem, a w szczególności kwestionować prawidłowość causae przelewu, skoro bowiem skutkiem pierwotnego braku prawidłowej przyczyny umowy lub jej następczego upadku jest bezwzględna nieważność czynności prawnej, oddziaływająca erga omnes, to okoliczność ta może być przedmiotem zarzutu każdej osoby mającej interes prawny w stwierdzeniu tej nieważności, a więc, rzecz jasna, także dłużnika (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 1998 r., sygn. akt III CKN 387/97). Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie, przyjmuje się zgodnie, że w wyniku przelewu w rozumieniu art. 509 kc przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki wiązał go z dłużnikiem. Innymi słowy, stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie, natomiast zmienia się osoba uczestnicząca w nim po stronie wierzyciela.

Przelew wierzytelności jest umową zawieraną między wierzycielem a osobą trzecią. Na jej podstawie dotychczasowy wierzyciel przenosi swoją wierzytelność na kontrahenta ze skutkiem wobec dłużnika, przy zachowaniu tożsamości zobowiązania (art. 509 kc). Przedmiotem obrotu jest prawo podmiotowe, odpowiadające zobowiązaniu, czyli uprawnieniu wierzyciela do żądania świadczenia od dłużnika (art. 353 § 1 kc). Przelew może zatem dotyczyć tylko takich wierzytelności, które przed zawarciem umowy nie przysługiwały osobie trzeciej względem dłużnika (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2006 r. V CSK 147/06).

Strona powodowa w niniejszym procesie wbrew ciążącemu na niej zgodnie z art.6 kc obowiązkowi dowodzenia nie przedstawiła żadnego dowodu, z którego wynikałoby, iż w istocie jest ona uprawnionym wierzycielem i przysługuje jej skutecznie nabyta w drodze ważnej umowy cesji wierzytelność istniejąca po jej stronie względem pozwanego za świadczone na jego rzecz usługi telekomunikacyjne (abstrahując w tym miejscu od kwestii, czy w istocie wierzycielowi pierwotnemu tj. (...) S.A. taka wierzytelność w ogóle przysługiwała), czyli umowy przelewu wierzytelności zawartej jak twierdziła w dniu 16 czerwca 2009 r., gdyż jak wynika z przedstawionego przez powoda wyciągu z wykazu wierzytelności stanowiącego podstawę żądania przez powoda zapłaty należności dochodzonej pozwem (k 78), ale i zawiadomienia pierwotnego wierzyciela z 16 czerwca 2009 r. (k 83) adresowanego do pozwanego (choć zawiadomienie to w myśl art.512 kc wobec przesłania go osobie całkowicie ubezwłasnowolnionej na adres, pod którym nie zamieszkiwała nie mogło wywołać żadnego skutku) wskazującego na umowę przelewu z tej daty, to na podstawie umowy cesji wierzytelności z 16 czerwca 2009 r. miało nastąpić zbycie wierzytelności na rzecz powoda. Tymczasem powód w toku postępowania dowodowego przedstawił wyłącznie umowę przelewu z 15 maja 2009 r. wraz z stanowiącym do niej załącznik nr 1 porozumieniem z 16 września 2009 r., z których to dokumentów nie sposób jest w jakikolwiek sposób wywieść, iż (...) S.A. w Z. na podstawie tej umowy z 15 maja 2009 r., a więc innej umowy niż ta, na którą powołuje się w uzasadnieniu swojego żądania, mógł nabyć wobec K. R. wierzytelność z tytułu faktur i not odsetkowych wymienionych w wyciągu do wykazu wierzytelności na k 78 akt. Pomimo skierowanego do niego wezwania o przedłożenie załączników do pozwu, wśród których wymienił między innymi umowę z 16.06.2009 r. (k 7), powód dokumentu tego nie przedstawił do chwili zamknięcia rozprawy.

Zasada kontradyktoryjności (wyrażona w art. 6 kc i art. 3 i 232 kpc) w procesie cywilnym, usuwa zasadę odpowiedzialności Sądu za rezultat postępowania dowodowego, zachowując pewne uprawnienia Sądu, ograniczając jego obowiązki, dysponentami postępowania są strony. Stosownie do przepisu art. 232 kpc strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Przepis ten oznacza więc, że skoro strona powodowa twierdziła, iż przysługuje jej względem pozwanego wierzytelność w łącznej wysokości 2324,51 zł z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych, a nabytych w drodze umowy cesji od (...) S.A. w dniu 16 czerwca 2009 r., a bliżej opisana w fakturach wymienionych w wyciągu do wykazu wierzytelności k 78 akt, to powinna to udowodnić. Tymczasem strona powodowa nie zaoferowała żadnych dowodów, które potwierdziłyby, że przysługuje jej prawo do dochodzenia należności w wysokości 2324,51 zł z tytułu wynagrodzenia za korzystanie przez pozwanego z usług (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W., a które nabyła w drodze skutecznej umowy przelewu wierzytelności.

W aktualnym stanie prawnym, przy uwzględnieniu jednolitych poglądów w doktrynie i judykaturze (vide: orzeczenie SN z dnia 17 grudnia 1996 r, sygn. akt I CKU 45/96, opublikowane w OSNC 1997r. nr 6-7, poz. 76 z glosą A. Zielińskiego, Palestra 1998 r, nr 1-2, s. 204 i nast.) rzeczą Sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie. Sąd nie jest też zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia istotnych okoliczności dla rozstrzygnięcia sprawy. Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa bowiem na stronach (art. 3 kpc), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 kc) zwłaszcza, gdy zastępowana jest przez radcę prawnego.

Mając na względzie powyższe wobec tego, że nie sposób było przyjąć, iż strona powodowa (...) Spółka Akcyjna w Z. posiada legitymację procesową czynną w sprawie, Sąd oddalił powództwo jako pozbawione uzasadnionych podstaw. Zdaniem Sądu ustalenie braku legitymacji czynnej po stronie powoda, wobec niewykazania istnienia twierdzonej przez niego umowy przelewu z 16 czerwca 2009 r., czyniło zbędnym badanie zgłoszonych przez pozwanego zarzutów dotyczących nieważności umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartej przez opiekuna pozwanego K. R. w osobie A. R. bez zezwolenia na dokonanie tej czynności przez Sąd opiekuńczy.

Ponadto zdaniem Sądu w sytuacji braku legitymacji czynnej po stronie powoda nie mógł on skutecznie zrzec się roszczenia wobec pozwanego co do kwoty 1904,11, skoro nie wykazał on, aby takie roszczenie mu względem K. R. faktycznie przysługiwało, gdyż cofnięcie pozwu z uwagi na zaspokojenie nieistniejącego roszczenia jako sprzeczne z prawem jest w myśl art.203§4 kpc niedopuszczalne.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji.