III RC 564/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Zgorzelcu z 2013-02-11

Sygn. akt R III C 564/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2013 r.

Sąd Rejonowy w Zgorzelcu Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Dominika Gotthardt

Protokolant Justyna Łukaszczyk

po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2013r. w Zgorzelcu

na rozprawie sprawy

z powództwa małoletniej A. J. (1) reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową A. M.

przeciwko G. J.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego G. J. na rzecz jego małoletniej córki A. J. (1) alimenty w kwocie po 600 (słownie: sześćset) złotych miesięcznie płatne do dnia 10- go każdego kolejnego miesiąca, z ustawowymi odsetkami obowiązującymi w czasie wymagalności, w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 12 listopada 2012 r. do rąk matki małoletniej A. M.,

II.  dalej idące powództwo oddala,

III.  umarza postępowanie co do alimentów ponad kwotę 900 złotych,

IV.  nakazuje pozwanemu G. J. uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sąd Rejonowy w Zgorzelcu kwotę 360 złotych tytułem opłaty sądowej, od której małoletnia powódka była zwolniona,

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt R III C 564/12

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki A. M. w pozwie skierowanym przeciwko G. J. wniosła o zasądzenie na rzecz małoletniej A. J. (1) alimentów w kwocie po 1.200 złotych miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podała, iż pozwany wyprowadził się z domu w grudniu 2010 r. Początkowo przekazywał na utrzymanie dziecka kwoty po 500-600 zł miesięcznie, a od września 2012 r. nie pomaga w utrzymaniu córki, podczas gdy potrzeby dziecka są duże. A. M. wskazała również, iż małoletnia jest pod opieką poradni endokrynologicznej we W., ortodonty oraz dermatologa.

Pozwany G. J. w odpowiedzi na pozew (k. 27) uznał powództwo do kwoty po 600 zł miesięcznie, wnosząc o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie.

Pozwany zarzucił, iż obecnie nie pracuje i utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych w kwocie 550 euro, a alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie są wystarczającą kwotą na utrzymanie małoletniej córki.

Na rozprawie w dniu 11 lutego 2013 r. (k. 28) przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki A. M. ograniczyła pozew i wniosła o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniej A. J. (1) alimentów w kwocie po 900 zł miesięcznie na od dnia wniesienia pozwu, w pozostałym zakresie cofnęła pozew.

Pozwany G. J. uznał powództwo do kwoty po 600 zł miesięcznie, wnosząc o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie i wyraził zgodę na cofnięcie powództwa ponad kwotę 900 zł miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Poza sporem jest, iż małoletnia A. J. (1) jest córką pozwanego G. J..

Małoletnia ma obecnie 4 lata i nie chodzi do przedszkola. Mieszka razem z matką A. M., która ponosi koszty związane z utrzymaniem mieszkania w wysokości około 300 zł miesięcznie.

Małoletnia A. J. (1) była w latach 2008 -2010 pod kontrolą poradni endokrynologicznej, ostatnia wizyta miała miejsce 14 lipca 2010 r., obecnie nie wymaga leczenia. Chodzi na wizyty kontrolne do ortodonty co 3 miesiące. Ma atopowe zapalenie skóry, miesięczny koszt zakupu maści i kosmetyków wynosi około 200 zł.

A. M. pracuje za wynagrodzeniem 1.469,87 zł miesięcznie. Spłaca w zakładzie pracy pożyczkę, rata miesięcznie wynosi 390 zł.

Dowody: 1. zaświadczenie lekarskie k. 7, k. 19, k. 21,

2. skierowanie k. 8,

3. historia choroby k. 9,

4. zaświadczenie k. 12,

5. zaświadczenie k. 20,

6. zeznania świadka D. W. k. 27,

7. zeznania A. M. k. 28.

Pozwany G. J. obecnie nie pracuje, utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych w kwocie po 550 euro miesięcznie. Mieszka sam, ponosi koszty związane z utrzymaniem mieszkania w kwocie po 240 euro miesięcznie. Nie utrzymuje kontaktów z małoletnią córką. Nie ma więcej dzieci na utrzymaniu.

Dowody: zeznania pozwanego G. J. k. 28

Pozwany do września 2012 r. przekazywał na utrzymanie małoletniej A. J. (1) kwotę po 600 zł miesięcznie.

Dowód: 1. zeznania A. M. k. 28,

2. zeznania pozwanego G. J. k. 28.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie, przy czym na wstępie należy pokreślić, iż pozwany G. J. uznał powództwo do kwoty po 600 zł miesięcznie, a Sąd stosownie do treści art. 213 § 2 k.p.c. uznaniem powyższym jako niesprzecznym z prawem i zasadami współżycia społecznego był związany.

Stosownie do treści art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania. Małoletnia A. J. (1) ma 4 lata, w związku z czym nie budzi wątpliwości, że nie jest zdolna do samodzielnego utrzymania się, a ponadto nie posiada majątku, który przynosiłby dochody, w związku z powyższym żądanie o zasądzenie alimentów na rzecz małoletniej jest uzasadnione.

Zasady doświadczenia życiowego wskazują, że na koszty związane z zaspokojeniem potrzeb utrzymania dziecka w wieku 4 lat składają się przede wszystkim koszty wyżywienia, odzieży, lekarstw, koszty zapewnienia mieszkania, w którym małoletnia wychowuje się oraz koszty związane z edukacją dziecka.

Ustalając potrzeby małoletniej Sąd oparł się w części na zeznaniach A. M., którym przyznał walor wiarygodności, jako spójnym i logicznym. Zeznania te ponadto nie były kwestionowane przez stroną przeciwną. Podkreślić należy, iż wbrew twierdzeniom przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki A. J. (2) nie wymaga obecnie leczenie endokrynologicznego, co wynika wprost z zaświadczenia lekarskiego z dnia 4 grudnia 2012 r. (k. 19). Nie uszło uwadze Sądu, iż jak zeznała przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki A. M. miesięczny koszt utrzymania córki wynosi obecnie 1.000 zł miesięcznie.

Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś - od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku.

Zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniej Sąd ocenił jako odpowiadający kwocie 1.000 zł miesięcznie. Wskazać należy, iż oboje rodzice są zobowiązani do alimentacji dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym.

Orzekając o alimentach sąd bierze za podstawę rozstrzygnięcia uzasadnione potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego według stanu istniejącego w dacie orzekania (art. 135 k.r.o. w zw. z art. 316 § 1 k.p.c.).

Mając na uwadze powyższe, ważąc zarówno potrzeby małoletniej powódki oraz możliwości zarobkowe pozwanego i jego sytuację materialną i rodzinną, Sąd zasądził od pozwanego G. J. na rzecz jego małoletniej córki A. J. (1) alimenty w kwocie po 600 złotych miesięcznie, płatne do dnia 10- go każdego kolejnego miesiąca, z ustawowymi odsetkami obowiązującymi w czasie wymagalności, w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 12 listopada 2012 r. do rąk matki małoletniej A. M.. Dalej idące powództwo Sąd oddalił jako wygórowane. Podkreślić należy, iż obecnie małoletnia A. J. (1) nie uczęszcza do przedszkola, wbrew twierdzeniom A. M., nie wymaga leczenia endokrynologicznego, co wynika jednoznacznie z przedłożonego przez A. M. zaświadczenia lekarskiego z dnia 4 grudnia 2012 r., a ponadto pomimo spoczywającego na przedstawicielce ustawowej małoletniej powódki, zgodnie z art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c., ciężaru dowodu nie wykazała, aby uzasadnione wydatki na rzecz małoletniej A. J. (1) uzasadniały zasądzenie alimentów w kwocie po 900 zł miesięcznie.

Sąd umorzył postępowanie co do alimentów ponad kwotę 900 zł, albowiem przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki ograniczyła żądanie do kwoty po 900 zł miesięcznie, cofając pozew w pozostałym zakresie, a pozwany wyraził zgodę na ograniczenie żądania. Zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c. sąd umarza postępowanie, jeżeli powód cofnął pozew, a pozwany wyraził zgodę na cofnięcie powództwa w tym zakresie.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. i art. 113 ust. 1 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. nr 167, poz. 1398 ze zm.) nakazując pozwanemu G. J. uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sąd Rejonowy w Zgorzelcu kwotę 360 zł tytułem opłaty sądowej, od której małoletnia powódka była zwolniona.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., zgodnie z którym Sąd z urzędu nadaje rygor natychmiastowej wykonalności przy jego wydaniu jeżeli zasądza alimenty – co do rat płatnych po dniu wniesieniu powództwa.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Wioleta Zwierz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Zgorzelcu
Osoba, która wytworzyła informację:  Dominika Gotthardt
Data wytworzenia informacji: